کارول دوئک استاد روان‌شناسی تو استنفورد کتابی داره به اسم Mindset که تو ایران به اسم «طرز فکر» منتشر شده (البته من اکثرا وقتی میخام موضوع کتاب رو تعریف کنم به مایندست میگم ذهنیت، نگرش یا ساختار ذهنی — مهم نیست). اصل حرف کتاب اینه که آدما دو جور ذهنیت دارن: یا ذهنیت ثابت (fixed) دارن و معتقدن توانایی و استعدادها ذاتی و محدودن و از بدو تولد با آدمن، یا ذهنیت آماده رشد (growth) دارن و معتقدن با زحمت و تجربه می‌تونن در هر زمینه‌ای که بخوان پیشرفت کنند.

مثال‌های تحقیقاتی زیادی هم می‌زنه. مثلا اینکه ذهنیت ثابت‌ها سعی می‌کنن خودشون رو باهوش نشون بدن چون معتقدن هوش‌شون تا ابد همون‌قدره اما آماده رشدها ادعایی ندارن چون معتقدن هر چی باشن می‌تونن بهتر بشن. ثابت‌ها ارزش و افتخار رو در داشته‌ها می‌دونن چون فکر می‌کنن تغییر زیادی نمی‌کنه، اما آماده رشدها در پیشرفت. ثابت‌ها از مشکل فرار می‌کنن، آماده رشدها سراغش میرن. دوئک می‌گه اساس قصه پیشرفت وابسته به نوع ذهنیت و نگرشه که بخش اصلیش شکل گرفته در کودکی و حتی احتمالا ژنتیکه. درصد ثابت/آماده رشد بودن هم تو آدمای مختلف متفاوته و اکثرا صفر و یکی نیست. برای همین برای رسیدن به جاهای بهتر لازمه که در هر موقعیتی هستیم برای حرکت بیشتر به سمت ذهنیت آماده رشد حرکت کنیم. این مقاله خلاصه خوبی تعریف کرده از را‌ه‌هایی برای تغییر نوع ذهنیت که خلاصه خیلی کوتاهی ازش رو می‌نویسم:

1. درک و پذیرش ضعف‌هامون
2. قبول کردن چالش‌ها به عنوان فرصت
3.  پیدا کردن بهترین مدلی که باهاش یاد می‌گیریم
4. به یاد داشتن اینکه ذهن همیشه می‌تونه با تمرین تغییر کنه
5. اولویت دادن به یادگیری به جای دنبال تایید دیگران بودن
6. تمرکز روی مسیر نه مقصد
7. تعیین اهداف درازمدت
8. اولویت دادن به یادگیری عمیق به جای یادگیری سریع
9. ارزش قائل شدن برای عمل‌ها و تلاش‌ها بیشتر از خصیصه‌ها
10. یادگیری گفتن و شنیدن انتقادات سازنده
11. پذیرفتن اینکه تلاش برای بهتر شدن به معنی بد بودن نیست
12. یادگیری از اشتباهات دیگران
13. نگاه به یادگیری به عنوان یه تمرین مغزی
14. انجام دادن کاری که بهش عمیقا علاقه داریم (چون برای ادامه دادن مسیر طولانی لازمه)
15. متوقف نکردن یادگیری. همیشه یک چیز جدید برای یادگیری هست.
16. پذیرفتن اینکه یادگیری ممکنه زمان زیادی بگیره (همون بحثی که تو پست سوم داشتیم!)

ممنون از توجه‌تون.